تریگر در بورس چیست؟ و چه میکند ؟

  زمانی که سهمی در محلی حمایت شود و به علت تقاضا روند افزایشی پیدا کند افرادی که به روند اطمینان ندارند مقداری از سهم را می فروشند که این باعث پول بک سهم باز می گردد. در صورت حمایت مجدد روند صعودی سهم قطعی شده و پس از این حمایت مجدد در چندین جای می توان اقدام به خرید کرده که اصطلاحا تریگر خوانده می شوند و به ریسک پذیری خریدار بستگی دارد.

تریگر بر مبنای ریسک دو دسته است: خرید در محل پول بک که اصطلاحا تریگر کندلی خوانده می شود و خرید در مقاومت پس از حمایت در پول بک، تریگر خطی نامیده شده است و در هر دو مورد باید از حجم و قدرت خرید اطمینان حاصل نمود با رعایت حد ضرر مناسب جهت خروج خرید انجام داد.

لازم به ذکر است که نوعی خرید با ریسک بالا وجود دارد که با تشخیص کف حمایتی خرید می شود و به اشتباه گاهی تریگر کندلی نامیده می شود حال آنکه تریگر فقط به محل هایی گفته می شود که روند سهم قطعی شده باشد.

واژه انگلیسی Trigger (تریگر) که در فارسی به معنای “ماشه” می‌باشد یکی از مهمترین اصول در تحلیل تکنیکال و معامله‌گری است. به احتمال زیاد تا به حال نیز دفعات زیادی از تریگر استفاده کرده‌اید بدون آنکه معنای آن را بدانید. در این مطلب قصد داریم تا شما را با انواع تریگرها و کاربرد آن در معامله‌گری آشنا کنیم. پس تا پایان این مطلب با طلاچارت همراه باشید…

.

اگر بخواهیم خیلی ساده مفهوم تریگر در بورس  را به شما منتقل کنیم باید بگوییم که تریگر در واقع شرط (یا شرایط)  ورود به یک معامله یا خروج از آن می‌باشد. بنابراین هم برای ورود به معامله تریگر داریم و هم برای خروج از آن. البته در این مطلب قصد داریم تا بیشتر روی تریگرهای ورود یا همان Entry Triggers تمرکز کنیم. 

شاید بهتر باشد که برای درک بیشتر مفهوم تریگر به دو دسته از معامله‌گران و روش کار آنها اشاره‌ای داشته باشیم. 

در بازار به طور کلی دو دسته معامله‌گر داریم:

۱- معامله‌گران تهاجمی

۲- معامله‌گران محافظه کار

.

تریدرهای تهاجمی بیشتر علاقه دارند که ورودهای سریع‌تری در بازار داشته باشند. در واقع آنها سعی می‌کنند با رسیدن قیمت به ناحیه‌ مدنظرشان ورود را انجام دهند و دیگر منتظر نشانه خاصی نباشند. این کار مزایا و معایبی دارد. مزیت آن این است که شما منتظر نشانه خاصی (تریگر) برای ورود نیستید. بنابراین اگر معامله شما در جهت پیشبینی‌تان حرکت کند، حاشیه سود بیشتر و حاشیه زیان کمتری خواهید داشت. اما در عین حال ریسک‌تان نیز افزایش خواهد یافت. چرا که بدون دیدن نشانه‌ای خاص وارد بازار شده‌اید!

.

در سمت مقابل تریدرهای محافظه کار قرار دارند. آنها سعی می‌کنند تا قبل از ورود به هر معامله‌ای یک نشانه خاص و در جهت تایید نظرشان نسبت به حرکت قیمت مشاهده کنند. به عنوان مثال فرض کنید قیمت به یک ناحیه مقاومتی رسیده‌ است. در اینجا تریدرهای تهاجمی وارد بازار می‌شوند. اما تریدرهای محافظه‌ کار منتظر می‌مانند تا ببینند که آیا قیمت نشانه خاصی مبنی بر حرکت نزولی از خود بروز می‌دهد یا خیر. اگر این نشانه یا سیگنال رویت شد، آنها وارد بازار می‌شوند. این کار هم مزایا و معایبی دارد. 

مزیت ورود محافظه‌ کارانه به بازار این است که ریسک نسبتا کنترل شده‌تری نسبت به حالت تهاجمی دارد. چرا که منتظر تایید حرکت در جهت مدنظر بوده‌اید. اما عیب آن هم این است که در این حالت به دلیل دورتر شدن قیمت از نقطه ورود مناسب‌، هم حاشیه سود کاهش یافته و هم حاشیه زیان بزرگتر می‌شود. 

.

بنابراین تا اینجا متوجه شدید که بیشتر تریدرهای محافظه کار تمایل به استفاده از تریگرهای ورود دارند. حالا به سراغ انواع تریگرهای ورود خواهیم رفت. 

.

انواع تریگرهای ورود عبارتند از:

• تریگرهای کندلی

• تریگرهای شکستی

• تریگرهای مبتنی بر الگوها

• تریگر پولبکی

.

تریگرهای کندلی

در این روش با استفاده از الگوهای کندلی می‌توان تریگر ورود به معاملات گرفت. به عنوان مثال فرض کنید قیمت به یک سطح مقاومتی رسیده است. در اینجا ما این احتمال را می‌دهیم که قیمت می‌خواهد یک حرکت نزولی انجام دهد. اما صبر می‌کنیم تا یک الگوی کندلی نزولی نیز در همان محدوده شکل بگیرد. به عنوان مثال از قویترین الگوهای کندلی می‌توان به الگوی شوتینگ استار‌ (یا همان پین بار نزولی) و پوشای نزولی (Bearish Engulfing) اشاره کرد. 

همچنین در حالتی که بازار به یک سطح حمایتی برسد می‌توان از الگوی چکش (پین بار صعودی) یا پوشای صعودی استفاده نمود. 

تریگرهای شکستی

منظور از تریگر شکستی همان بریک آوت‌ها می‌باشند. حالا این شکست می‌تواند در سطوح افقی رخ دهد یا در سطوح مورب مانند خطوط روند. 

یکی از روش‌های ساده گرفتن تریگر ورود این است که منتظر رسیدن قیمت به ناحیه مدنظر شده و سپس به تایم فریم‌های پایین‌تر برویم و در آنجا منتظر شکست شدن خط روند جهت ورود به بازار باشیم

انواع تریگر

معامله گران برای ورود به بازار و خروج از آن می توانند از تریگرهای مختلفی جهت تحلیل استفاده کنند. از جمله این تریگرها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کندلی

در این جا معامله گر برای ورود به بازار از الگوهای شمعی استفاده می کند. یعنی زمانی که قیمت به سطح مقاومتی برسد، احتمال دارد که آن سطح مانع ادامه ی حرکت صعودی شود.

پس تریدر باید منتظر باشد تا یک الگوی شمع نزولی در همان قسمت تشکیل شود. الگوی شمع نزولی مانند پین بار یا اینگولفینگ نزولی و یا شوتینگ استار و … می تواند باشد.

العکس اگر قیمت به سطح حمایتی برسد امکان دارد روند صعودی شود. پس معامله کننده باید منتظر بماند تا یک پین بار یا اینگولفینگ صعودی شکل بگیرد بعد وارد معامله شود.

شکستی

مراد از نقطه های تریگر شکستی، همان بریک اوت ها هستند که در سطح های افقی و مورب همچون خط های روند هم شکل می گیرند.

مدل شکستی، یعنی بعد از این که قیمت به محل مورد نظر تریدر رسید آن لحظه او باید صبر کند تا خطوط روندی که ترسیم شده، شکسته شود. پس از آن او می تواند وارد بازار شود.

البته ممکن است شکست معکوس هم روی دهد. آن زمانی است که قیمت به یک نقطه ی مقاومتی برسد. سپس به دنبال مقاومت فروشندگان یک رنج قیمتی تشکیل می شود.

این رنج های قیمتی زمانی که منجر به شکست شوند، شکست معکوس را به وجود می آورند. اگر شکست مقاومتی روی دهد زمان خرید سهم یا نگه داشتن آن است.

بالعکس اگر شکست حمایتی رخ دهد زمان فروختن سهم و خارج شدن از بازار است.